Als je het een nacht in de saus laat zitten, is het geen saus meer, het is een marinade.
Dat is prima, maar marineren doe je over het algemeen met harde, goedkope en / of droge stukken van vlees zoals kipfilets of biefstukjes (rundvlees). Voor een volle kip, vooral de vleugels, drumsticks en dijen, is een marinade helemaal niet nodig en verdunt naar mijn bescheiden mening gewoon het heerlijk vochtige interieur en maakt het geheel vaak drassig en deprimerend.
Over het algemeen is het doel ( of in ieder geval mijn doel en dat van de meeste restaurants waar ik ben geweest) voor kippenvleugels of zelfs een traditionele geroosterde hele kip is een mooie knapperige, goudbruine, goed gekruide schil met sappige vlees aan de binnenkant.
Dat krijg je niet als je het in saus doopt voordat je het grilt. Het water in de saus remt de Maillard-reactie die bruin worden (en knapperig) veroorzaakt, en zoals Mike opmerkt, kan de saus zelfs verbranden. In feite zal vrijwel zeker branden; de meeste BBQ-sauzen die in de winkel worden gekocht, blijven maar een paar minuten staan en worden blootgesteld aan directe hitte.
Met dat in gedachten is de beste tijd om een gegrilde (BBQ) kip te sausen nadat deze is gekookt , of beter gezegd, wanneer het bijna gaar is. Ga je gang en breng het royaal op smaak en bedek het van tevoren in boter of olie, maar wacht tot het niet meer dan een paar minuten verwijderd is van het gaar voordat je het saus. Je probeert de saus niet te koken, en het duurt niet meer dan een paar minuten om de saus aan de huid te laten binden - dat wil zeggen een paar lagen met elk 30-60 seconden om te verkleinen en een soort glazuur te vormen.
Dit geldt voor bijna elk vlees en elke kookmethode, zolang je niet marineert: BBQ-kip, gebakken of convectie-gebakken vleugels, gerookt of in de oven gestoofde ribben - je wilt het bijna altijd aan het einde sausen. Als je techniek en ingrediënten goed zijn, dan zou het vlees, niet de saus, je belangrijkste attractie moeten zijn.